Over celvernieuwing en een nieuwe start
Lifestyle, column, gezondheid
 | Een chronische ziekte... gek toch? Van dokter naar dokter om uit te zoeken wat er mis is, en als je dan een naam op het probleem kan kleven is er zelden een remedie voorhanden. Althans... dat is toch wat veel zieken meemaken. Maar gek toch... de medische wereld staat zó ver en toch leiden er massaal veel mensen aan onoplosbare chronische ziekten. En dat terwijl alle cellen van je lichaam volledig worden vernieuwd om de 7 jaar. Om de 7 jaar krijgen we een volledig nieuw lichaam, maar toch blijven we ziek? Hoe kan dat? |
Je cellen mogen dan wel vernieuwen, je celgeheugen doet dat niet automatisch. En daar wringt het schoentje. Hier heeft de medische wetenschap geen vat op, maar ... jij wel! "Celgeheugen c'est quoi ça?" kan je nu denken. Het wil simpelweg zeggen dat je cellen bepaalde gebeurtenissen van je leven heeft opgeslagen. En het zijn de onaangename gebeurtenissen, onverwerkte trauma's, die je lichaam ziek kunnen houden.
Een lichamelijke verbetering zit er, naar mijn mening, in als je de échte oorzaak van de chronische ziekte tweevoudig aanpakt. 1, je laat je lichamelijk ondersteunen door klassieke of alternatieve artsen waar jij je goed bij voelt. En stap 2, je werkt aan jezelf, je probeert onverwerkte trauma's te verwerken. "Maar ik heb helemaal geen schokkende ervaringen gehad", denk je misschien? Wel dat kan ook. Er zullen chronisch zieken zijn met grote maar ook met kleine 'trauma's'. Zaken die je mogelijks al lang vergeten bent. Een ervaring uit je kindertijd, hoe klein ook, kan je heel je leven meedragen zonder het zelf te beseffen. Ook bij deze 2e stap kan je, als je dat wenst, je laten ondersteunen door een therapeut, mentor of coach. Maar opgelet! Hiermee wil ik NIET zeggen dat een chronische ziekte tussen je oren zit. Dit is zeker niet zo.
"Het pad der zelfontdekking wordt enkel bewandeld door de dapperen onder ons", vertelde een mentor mij ooit. Deze uitspraak raakte mijn hart meteen. Het pad der zelfontdekking is grimmig in het begin, hobbelig, een sprong in het diepe, maar wordt leuker, interessanter en liefdevoller hoe verder je het bewandelt. "It's not for pussies", had hij ook kunnen zeggen. :-)
| Hoe begin je daar nu aan? Wel, er zijn duizenden manieren, maar het is de kunst om jouw eigen manier te vinden. It's totally up to you. Het is jouw leven, dus jij kiest volledig zelf hoe en wanneer je dit pad gaat bewandelen. Hoe vaker je een tussenstop neemt, hoe langer het duurt voor je de aankomst ziet. Maar het is niet om ter snelste. Een eigen tempo vinden en hanteren is erg belangrijk. En nog een laatste metafoor; als je de finish wilt bereiken, zal je de putten en hobbels in de weg door moeten. Maar wees niet bang, want als het even meezit, zal er af en toe iemand met je meewandelen. |  |
Eén van de eerste hobbels komt in de naam der 'zelfmedelijden'. "Waarom ik? Kan mijn leven niet even normaal gaan?",... You know what I'm talking about. Niets mis mee, ik ben hier zelf ook enige tijd mee bezig geweest en chronisch ziek zijn is een bijzonder grote uitdaging. Maar wil je beter worden dan moet hier doorheen.
Laat je alsjeblieft ondersteunen waar nodig. Volg hierin je eigen buikgevoel. Het is jouw lichaam en enkel jij hoeft daarnaar te luisteren. Laat je niet verblinden door wat 'algemeen aangenomen wordt'. Naar mijn mening, zijn er heel wat alternatieve artsen die zéér goed ondersteuning kunnen bieden bij een chronische ziekte. Kies zelf of je hierin 'gelooft' of niet. Als je erin gelooft, zijn er echter meer mogelijke oplossingen voor hetzelfde probleem... en misschien vind je daartussen wél wat je nodig hebt. It's up to you.
Ik wens jullie van harte veel sterkte en succes toe.
Deel gerust dit artikel als je dat wenst.
Liefs x
Ik wens jullie van harte veel sterkte en succes toe.
Deel gerust dit artikel als je dat wenst.
Liefs x
| Interessante links: > Succesvol genezen en celherinneringtheorie > Het boek "Quantumgenezing" van Deepak Chopra. > Recensie van het boek "Quantumgenezing" Tekst: Romy |  |