Anders omgaan met langdurig ziekzijn
column, gezondheid
| Andere toeristen begrijpen vast niet waarom ik er nog steeds zo bleek uit zie. Het mag dan wel een lokaal schoonheidsideaal zijn, ik krijg net zoals elke westerling toch liever een kleurtje. Na 3 maanden Azie zie ik zo wit als een Aziaat met een dikke laag witmakende snailcream op zijn gezicht. Hoe komt dat zal je denken? Wel ik leg het je even uit. Sinds een week of 3 geleden vond ons lichaam er niet beter op om ons bioritme volledig om te gooien. We vallen in slaap als de zon op komt en staan op wanneer ze ondergaat. |  |
Trust me, we hebben echt alles geprobeerd om dit bizarre bioritme terug om te gooien. Na enkele verwoede pogingen en koffiekicks, legden we ons neer bij de beslissing die onze lichamen voor ons maakten.
Ik denk dat mijn lichaam de shortcut to healt neemt. 's Nachts valt hier niet veel te beleven. Dus krijgt mijn lichaam alle rust die het vraagt. "Wat jammer", denk je misschien? Soms zijn we het beide erg beu ja. Maar als je kijkt naar alle pluspunten, zitten we hier nog steeds heel goed.
Ons sociaal contact bereikte gisteren een hoogtepunt. De muren van ons hostel zijn zo dun dat je al moeite moet doen om de gasten van de kamer naast je niet te verstaan. Gisteren werd het helemaal te gek, toen er uit de muurlampjes plots een heuse wietwalm kwam gevlogen. 4u lang konden we meegenieten van Frans gechitchat en een walmpje elke 5 minuten. Met een beetje fantasie zaten we in een donkerbruine kroeg in Antwerpen Noord. Lovely. :-)
Ons sociaal contact bereikte gisteren een hoogtepunt. De muren van ons hostel zijn zo dun dat je al moeite moet doen om de gasten van de kamer naast je niet te verstaan. Gisteren werd het helemaal te gek, toen er uit de muurlampjes plots een heuse wietwalm kwam gevlogen. 4u lang konden we meegenieten van Frans gechitchat en een walmpje elke 5 minuten. Met een beetje fantasie zaten we in een donkerbruine kroeg in Antwerpen Noord. Lovely. :-)
 | Je leert alleszins heel anders kijken naar de dingen. Je leert oude gewoontes loslaten, geduld te kweken, je gevoelens en gedachten te delen met elkaar, elkaar begrijpen, jezelf begrijpen, je kleine kantjes te nemen zoals ze zijn, en oh ja... Geduld te hebben. Of had ik dat al gezegd? Dit lijkt wel een bootcamp "How to accept the real you?". Bij deze cursus ben ik misschien niet de snelste of beste van de klas, ik volg de cursus en dat is wat telt. Hoe zit dat met jou? Volg jij je cursus? Of leid jij jezelf af om je cursus uit de weg te gaan? Anyway, zo lang we hier zijn, deel ik met jullie mijn zielenroerselen op de Ecotarier. To be continued... Romy |